Sa më shumë afrohet fundi i mandatit të Donald Lu si ambasador në Tiranë, aq më hapur duket se ai po sillet si një instrument i qeverisë Rama.
Pa asnjë arsye të qartë apo nevojë, Ambasada e SHBA-ve postoi pak ditë më parë deklaratën e mëposhtme në faqen e saj në Facebook:
Sigurisht që Kryeministri e kapi menjëherë rastin (në mos çdo gjë ishte koordinuar paraprakisht) dhe postoi:
Përkthimi shqip-shqip i SHBA rrëzon përsëri leximin shqip-shqup të Kushtetutës për drejtësinë. Shumë keqardhje dhe pak shpresë për reflektim.
Por deklarata e Ambasadës së SHBA-ve sigurisht që nuk thotë asgjë, duke qënë se ajo nuk përmban ndonjë argument, veç retorikës boshe. Shumë emocione, por pak arsyetim.
Prandaj po i lejojmë vetes t’i sqarojmë edhe një herë ambasadorit dhe klasës së tij të juristëve se çfarë thotë Kushtetuta dhe Ligji i Prokurorisë (Nr. 97/2016), i cili mund të verifikohet nga çdokush që mund të lexojë:
- Mbarimi i mandatit të Prokurorit të Përgjithshëm deklarohet me vendim të Këshillit të Lartë të Prokurorisë (neni 148/c(2) i Kushtetutës);
- Prokurori i Përgjithshëm zgjidhet me tre të pestat e anëtarëve të Kuvendit, mes tre kandidatëve të propozuar nga Këshilli i Lartë i Prokurorisë (nenet 6/1 dhe 148/a(1) të Kushtetutës);
- Përpara se të zgjidhet, Prokurori i Përgjithshëm duhet ti nënshtrohet vetingut (neni 148/ç(1) i Kushtetutës);
- Parlamenti zgjedh një Prokuror të Përgjithshëm të Përkohshëm vetëm nëse mandati i Prokurorit të Përgjithshëm përfundon përpara kohe (mandati i Prokurorit të Përgjithshëm të mëparshëm, Adriatik Llala nuk përfundoi në mënyrë të parakohshme) dhe kjo ndodh para se të jetë formuar KLP (Neni 109(2) i Ligji 97/2016).
Të katërta këto nene të Kushtetutës dhe Ligjit të Prokurorisë u shkelën gjatë zgjedhjes së Arta Markut si Prokurore e Përgjithshme e Përkohshme.
Më pas, sapo u emërua në mënyrë të paligjshme, ajo dhunoi një sërë ligjesh të tjera, përfshi Ligjin 96/2016 Për Statusin e Gjyqtarëve dhe Prokurorëve në Republikën e Shqipërisë:
- KLP-ja emëron, transferon ose pushon nga puna prokurorët (Kushtetuta, neni 149/a(1)(a);
- Deri në formimin e KLP-së Prokurori i Përgjithshëm nuk mund të emërojë, transferojë ose të pushojë nga puna prokurorët (Ligji 96/2016, neni 160(2)).
Pra, vërtet, ashtu sikurse thotë Ambasadori Lu “Kushtetuta dhe Ligji i Prokurorisë janë shumë të qarta”: si zgjedhja e Arta Markut Prokurore e Përgjithshme e Përkohshme, ashtu edhe veprimet e saj në detyrë janë tërësisht të paligjshme.
Por, prapë, ai arrin, ndoshta nga arroganca e paturpshme që Zotit Lu duket se i buron nga pozicioni i tij i pazgjedhur, të mbrojë një opinion ligjor të shkruar nga një kontraktor privat në vend të gjykimit të Gjykatës Kushtetuese.
Le të shohim kushtet e nevojshme që duhet të plotësojë dikush për t’u bërë gjyqtar në Gjykatën Kushtetuese dhe për të dhënë gjykime mbi Kushtetutën: 15 vjet përvojë ligjore, 10 vjet i papërfshirë në politikë, diplomë të juridikut.
Sipas Kushtetutës, gjyqtarët kushtetues kanë mandat 9 vjeçar pa të drejtë riemërimi, dhe është puna e tyre—e paguar nga qytetarët shqiptarë, jo nga qeveria e BE-së apo e SHBA-ve—të zgjidhin çështje që i përkasin Kushtetutës, siç është zgjedhja e debatueshme e Prokurorit të Përgjithshëm në mes të një vakumi ligjor dhe procedurial.
Ata ekspertë ligjor anonimë që hartuan dokumentin ligjor të OPDAT/EURALIUS as nuk i mbrojnë dhe as nuk i debatojnë në publik meritat e opinionit të tyre. Ata nuk janë zgjedhur apo emëruar nga 3/5 e deputetëve, dhe madje nuk janë as të kualifikuar për të shkruar opinione për këto çështje. Nëse ambasadori është kaq i sigurt në opinionin e tyre, le t’i nxjerrë juristët e tij ta mbrojnë në publik opnionin e tyre!
Për ligjin shqiptar, opinion i OPDAT/EURALIUS, praktikisht, e ka vlerën zero. Ai nuk mund të referohet asnjëherë në gjykatë. Ai nuk mund të përdoret asnjëherë për të justifikuar një ligj. Ai nuk do të jetë kurrë pjesë as edhe e një dokumenti të vetëm të jurisprudencës. Ai është, nga pikëpamja e çdo standardi ligjor, një copë letre e parëndësishme e përdorur nga qeveria Rama si një gjethe e madhe fiku për të mbuluar turpin që fshihet pas saj: kapjen e shtetit.
Mentaliteti i Ambasadorit Lu se “qëllimi justifikon mjetin” nuk ka fare lidhje me demokracinë apo shtetin e të drejtës. Ky mentalitet nuk të çon askund tjetër veçse në korrupsion dhe autokraci.
