Përmes një postimi në Facebook, Kryeministri Edi Rama na i hoqi të gjitha dyshimet se procedura e tenderit për Teatrin Kombëtar dhe zonën përreth, bazuar në Ligjin special, do të jetë “e hapur dhe e drejtë”, siç dëshironte Ambasdori i BE-së, Luigi Soreca.
Në të njëjtin postim, Kryeministri Rama lajmëroi dhe rikonstruktimin e Teatrit të Operas dhe Baletit, teksa konfirmoi se është i vendosur për të shembur Teatrin Kombëtar dhe për t’ia dhënë tokën publike, ndër më të vlefshmet në Tiranë, privatit:
“Ja kështu, njësoj, do të shkëlqejë nesër edhe Teatri i ri Kombëtar, i cili përveçse do të jetë një gëzim nga brenda për çdo artist e artdashës, do të rrezatojë edhe nga jashtë, si një kryevepër e arkitekturës bashkëkohore, falë talentit të arkitektit të famshëm danez Bjarke Ingels e të studios së tij prestigjoze ‘BIG’.”
Duke konfirmuar se firma daneze e arkitekturës BIG do të projektojë Teatrin e ri Kombëtar, Kryeministri Rama indirekt konfirmoi se kompania Fusha do të fitojë tenderin për ndërtimin e tij. Në faqen zyrtare të BIG-ut, Fusha përmendet si klienti kryesor për projektin e teatrit.
Fillimisht, Bjarke Ingels pretendoi se kishte fituar “konkursin” për projektimin e teatrit, por kur Exit.al i kërkoi informacion për ‘konkursin’, BIG përdori si justifikim për të mos dhënë informacione “një marrëveshje kontraktuale për atë se çfarë mund të themi në publik” me Bashkinë e Tiranës. Është e paqartë sesi Bashkia e Tiranës është përfshirë në këtë konkurs imagjinar apo në marrëveshje me kompaninë Fusha, veçanërisht kur tenderi është ende në zhvillim e sipër.
Bjarke Ingels dhe studioja e tij BIG kanë refuzuar të përgjigjen për çdo pyetje nga Exit dhe i kanë bllokuar gazetarët e Exit në Twitter.
Tani që është e qartë se Kryeministri Rama këmbëngul në projektin e studios BIG, nuk duhet të ketë më asnjë dyshim se është kompania Fusha ajo që do të fitojë tenderin për Teatrin Kombëtar. Dhe për shkak se fituesi ka qenë i paracaktuar qartë, duket gjithashtu se këmbëngulja e guximshme e Ambasadorit të BE-së, Luigi Soreca, për një “procedurë të lirë dhe të drejtë” nuk ishte vetëm e gabuar, por edhe plotësisht e keqinformuar.
